زیارت پیامبر(ص) در روز شنبه
در کتاب «مفاتیح الجنان» شیخ عباس قمی در متن زیارت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در روز شنبه این گونه آمده است:
أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَرِیک لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّک رَسُولُهُ وَ أَنَّک مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاتِ رَبِّک وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِک وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِالْحِکمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ أَدَّیتَ الَّذِی عَلَیک مِنَ الْحَقِّ وَ أَنَّک قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِینَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْکافِرِینَ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا حَتَّى أَتَاک الْیقِینُ فَبَلَغَ اللَّهُ بِک أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُکرَّمِینَ الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذِی اسْتَنْقَذَنَا بِک مِنَ الشِّرْک وَالضَّلالِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاجْعَلْ صَلَوَاتِک وَ صَلَوَاتِ مَلائِکتِک وَ أَنْبِیائِک وَالْمُرْسَلِینَ وَ عِبَادِک الصَّالِحِینَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرَضِینَ.
شهادت مى‌دهم که معبودى جز خدا نیست، یکتاست و شریکى ندارد و گواهى مى‌دهم که تو فرستاده اویى و تویى محمد فرزند عبداللّه و شهادت مى‌دهم که تو پیامهاى پروردگارت را به مردم رساندى و براى امّتت خیرخواهى نمودى و در راه خدا با حکمت و اندرز پسندیده کوشیدى و آنچه را از حق بر عهده تو بد ادا کردى و همانا تو به مردمان مؤمن مهربانى نمودى و بر کافران سخت گرفتى و خدا را با خلوص کامل تا رسیدن مرگ بندگى کردى پس خداوند تو را به شریف‌ترین مقام اهل کرامت نایل گرداند. سپاس خداى را که ما را به وسیله تو از شرک و گمراهى رهانید. خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و درود خود و فرشتگان و پیامبران و فرستادگان و بندگان شایسته‌ات و همه اهل آسمانها و زمین ها.
وَ مَنْ سَبَّحَ لَک یا رَبَّ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَالْآخِرِینَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِک وَ رَسُولِک وَ نَبِیک وَ أَمِینِک وَ نَجِیبِک وَ حَبِیبِک وَ صَفِیک وَ صِفْوَتِک وَ خَاصَّتِک وَ خَالِصَتِک وَ خِیرَتِک مِنْ خَلْقِک وَأَعْطِهِ الْفَضْلَ وَالْفَضِیلَةَ وَالْوَسِیلَةَ وَالدَّرَجَةَ الرَّفِیعَةَ وَابْعَثْهُ مَقَاما مَحْمُودا یغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ اللَّهُمَّ إِنَّک قُلْتَ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوک فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابا رَحِیما إِلَهِی فَقَدْ أَتَیتُ نَبِیک مُسْتَغْفِرا تَائِبا مِنْ ذُنُوبِی، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاغْفِرْهَا لِی یا سَیدَنَا أَتَوَجَّهُ بِک وَ بِأَهْلِ بَیتِک إِلَى اللَّهِ تَعَالَى رَبِّک وَ رَبِّی لِیغْفِرَلِی.
و هر آن که از پیشینیان و آیندگان تسبیح تو گوید را اى پروردگار جهانیان، بر محمّد بنده شایسته و پیامبر و فرستاده‌ات و امین و برگزیده و محبوب و پاک و بنده و خاص و خالصت و اختیار شده از میان بندگانت، قرار ده. خدایا! به او فضل و برترى و مرتبه شفاعت و درجه بلند عطا کن و او را به مقام ستوده‌اى که پیشینیان و آیندگان بر آن رشک برانگیز. خدیا! تو فرموده‌اى: «اگر ایشان آنگاه که بر خود ستم کردند نزد تو مى‌آمدند پس از خدا طلب آمرزش مى‌کردند و پیامبر نیز براى ایشان درخواست آمرزش مى‌نمود، به یقین خدا را توبه‌پذیر و مهربان مى‌یافتند». خدایا! من استغفارکنان و پشیمان از گناهانم نزد پیامبرت آمدم، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و گناهانم را بیامرز. اى سرور ما، دست به دامن تو و خاندانت به جانب خداى متعال که پروردگار من و توست روى مى‌آورم تا مرا بیامرزد.
آنگاه سه بار بگو: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ؛ همه از خداییم و به سوى او بازمى‌گردیم.
سپس بگو: أُصِبْنَا بِک یا حَبِیبَ قُلُوبِنَا فَمَا أَعْظَمَ الْمُصِیبَةَ بِک حَیثُ انْقَطَعَ عَنَّا الْوَحْی وَ حَیثُ فَقَدْنَاک فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ رَاجِعُونَ یا سَیدَنَا یا رَسُولَ اللَّهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیک وَ عَلَى آلِ بَیتِک [الطَّیبِینَ] الطَّاهِرِینَ هَذَا یوْمُ السَّبْتِ وَ هُوَ یوْمُک وَ أَنَا فِیهِ ضَیفُک وَ جَارُک فَأَضِفْنِی وَ أَجِرْنِی فَإِنَّک کرِیمٌ تُحِبُّ الضِّیافَةَ وَ مَأْمُورٌ بِالْإِجَارَةِ فَأَضِفْنِی وَأَحْسِنْ ضِیافَتِی وَ أَجِرْنَا وَ أَحْسِنْ إِجَارَتَنَا بِمَنْزِلَةِ اللَّهِ عِنْدَک وَ عِنْدَ آلِ بَیتِک وَ بِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ وَ بِمَا اسْتَوْدَعَکمْ مِنْ عِلْمِهِ فَإِنَّهُ أَکرَمُ الْأَکرَمِینَ.
اى محبوب دلهاى ما، ما به خاطر تو سوگواریم و چه بزرگ است سوگوارى بر تو از آن رو که وحى از ما بریده و هم از آن رو که به فقدان تو دچار آمده‌ایم چه ما از خداییم و به سوى او بازمى‌گردیم، اى سرور ما اى فرستاده خدا درود خدا بر تو و بر خاندان پاک پاکیزه‌ات باد. امروز روز شنبه است و آن روز توست و من در این روز مهمان تو و پناهنده به درگاه توام، پس از من پذیرایى کن و به من پناه ده زیرا تو بزرگوار و مهمان‌نوازى و از سوى حق تعالى مأور به پناه دادنى، پس از من پذیرایى کن و نیکو پذیرایى فرما و ما را پناه ده و نیکو پناهمان ده، به برکت جایگاهى که خدا نزد تو و نزد خاندانت دارد و بحق منزلى که آنان نزد خداوند دارند و به حق آنچه از دانشش نزد شما سپرده که همانا او گرامى‌ترین گرامیان است.
گردآوردنده این کتاب عباس قمى خدایش ببخشاید گوید: من هرگاه خواستم رسول خدا را به این زیارت، زیارت نمایم، نخست آن حضرت را به صورتى که امام هشتم تعلیم ابن ابى نصر بزنطى فرموده زیارت مى‌کنم، پس از آن این زیارت را مى‌خوانم و آن زیارت [زیارت تعلیم داده شده به بزنطى] به گونه‌اى که با سند صحیح روایت شده، چنین است: ابن ابى نصر بزنطی خدمت - حضرت رضا علیه السّلام عرض کرد: پس از نماز چگونه بر حضرت پیامبر صلى اللّه علیه و آله صلوات و سلام فرستاد؟ فرمود می‌گویى:
السَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ السَّلامُ عَلَیک یا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِاللَّهِ السَّلامُ عَلَیک یا خِیرَةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیک یا حَبِیبَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیک یا صِفْوَةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیک یا أَمِینَ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّک رَسُولُ اللَّهِ وَأَشْهَدُ أَنَّک مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّک قَدْ نَصَحْتَ لِأُمَّتِک وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ رَبِّک وَ عَبَدْتَهُ حَتَّى أَتَاک الْیقِینُ فَجَزَاک اللَّهُ یا رَسُولَ اللَّهِ أَفْضَلَ مَا جَزَى نَبِیا عَنْ أُمَّتِهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَفْضَلَ مَا صَلَّیتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّک حَمِیدٌ مَجِیدٌ.
سلام و رحمت خدا و برکاتش بر تو اى رسول خدا، سلام بر تو اى محمّد بن عبداللّه، سلام بر توى اى اختیارشده خدا، سلام بر تو اى محبوب خدا، سلام بر تو اى برگزیده خدا، سلام بر تو اى امین وحى خدا، شهادت مى‌دهم که تو فرستاده خدایى و گواهى مى‌دهم که تو محمد بن عبداللّه هستى و گواهى مى‌دهم که تو امّت خویش را خیرخواهانه پند گفتى و در راه پرودگارت جهاد کردى و او را تا زمان مرگ پرستیدى، پس خدا پاداشت دهد اى فرستاده خدا، بهترین پاداشى که به پیامبرى از سوى امّتش مى‌دهد. خدایا! بر محمّد و خاندان محمد درود فرست. برترین درودى که بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادى، همانا تو ستوده و بزرگوارى.
منابع
- مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی.